طلاق به درخواست زوج

طبق متن ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، مرد می تواند با مراجعه به دفاتر خدمات قضایی و ارائه دادخواست طلاق، زن خود را مطلقه کند. در واقع، در قانون ما، اختیار طلاق اصولا به دست مرد داده شده است و مرد می تواند هر وقت که بخواهد پس از ایفای حقوق مالی زن (مهریه، نفقه، و …) او را طلاق دهد. منظور از واژه ی «با رعایت شرایط مقرر در این قانون»، تشریفات در خواست طلاق است، که هم مرد و هم زن هنگام دادخواست باید به آن توجه کنند. بنابراین، اگر امروز شوهر بخواهد زن خود را طلاق بدهد، باید به دادگاه مراجعه کند و دادگاه در صورتی که بین زن و شوهر سازش حاصل نشود، گواهی عدم امکان سازش به شوهر خواهد داد. دفتر طلاق پس از دریافت گواهی عدم امکان سازش به اجرای صیغه طلاق و ثبت آن اقدام خواهد کرد. قاضی دادگاه با ارجاع اختلاف به داوری ( در قانون جدید حمایت خانواده به نهاد مشاوره تغییر نام داده ) اقدام به اصلاح بین زوجین خواهد کرد ولی نمی تواند مرد را از تصمیم خود منصرف کند یا او را مجبور به ادامه ی زندگی کند. اگر درخواست طلاق از طرف مرد باشد،‌ قاضی موظف است ضمن صدور رای در مورد حقوق مالی زن مثل مهریه و پرداخت آن از سوی مرد،  در رابطه با نفقه ایام عده و اجرت المثل و حضانت فرزندان مشترک زن و مرد، تعیین تکلیف کند. تا زمانی که شوهر تعهدات مالی زن را ایفا نکرده یا در مورد پرداخت آن بین آنها توافق صورت نگرفته باشد، زن می تواند از رفتن به محضر خودداری کند.